Sven Pallada doet al voor het vierde jaar vrijwilligerswerk voor Le Champion. Je kunt hem aantreffen bij de TCS Amsterdam Marathon, de Zandvoort Circuit Run, de Cruyff Legacy 14K Run en de Dam tot Damloop.
‘Bij de Dam tot Damloop was ik ook dit jaar verantwoordelijk voor een deel van het parcours en behoorde ik weer tot de finishgroep. Ik heb er elk jaar zin in, maar ik zie het ook telkens weer als een uitdaging. Zorgen maak ik me niet, maar laat ik zeggen dat ik de nacht van tevoren gezonde spanning heb, dan slaap ik wat lichter dan ik normaal gesproken doe. Dit jaar was het weer een mooie dag, ondanks de vele uitvallers door de hitte. Het parcours stond er netjes op tijd, de EHBO was gereed, het liep allemaal prima. Rond twaalf uur ’s middags werd het wel een stuk warmer en zag je dat de deelnemers het er zwaar mee hadden. Waar nodig hebben mijn collega’s en ik geholpen. Ik kreeg het idee dat de mensen die vroeger waren gestart, minder rekening met de warmte hadden gehouden en vooral hun tijd in de gaten hielden. De latere starters hadden hun tempo aangepast en kwamen, zoals ik het kon zien, frisser over de streep. Zelf ben ik een fanatiek hardloper. Het is mijn passie. Ik loop evenementen die niet door Le Champion georganiseerd worden, zodat ik op de dagen dat ik nodig ben als vrijwilliger, aanwezig kan zijn. De Dam tot Damloop heb ik meer dan tien keer gelopen. Ja, je kunt wel stellen dat ik het parcours goed ken. Dat helpt me bij mijn functie als vrijwilliger. Ik weet dat het als hardloper fijn is als de hekken bijvoorbeeld niet te dicht bij de stoep staan. Dat soort dingen. Het is prettig als je je alleen maar met je passen bezig hoeft te houden. Als hardlopers niet over het parcours na hoeven te denken, heb ik mijn werk goed gedaan. Het lopen moet centraal staan.
Als ik zelf meedoe met evenementen, denk ik er altijd aan dat ik de vrijwilligers complimenten geef. Daar schort het nog wel eens aan, merk ik. Het is niet zo dat het niet gebeurt, maar het mag wel wat meer. Mensen gaan ervanuit dat het allemaal geregeld is, maar dat is niet vanzelfsprekend. Het is niet eenvoudig om het allemaal op poten te zetten, daarom probeer ik na afloop soms een groepsfoto te maken met de vrijwilligers met wie ik gewerkt heb. Je hebt het toch maar weer geflikt als team.’
