Bijna iedereen bij Le Champion kent Loes ter Wengel. Niet zo vreemd als je er al 25 jaar als vrijwilligster werkt en bij zo’n vijftien evenementen per jaar te vinden bent bij het meldpunt voor medewerkers.
‘In de zomer van 1994 heb ik me aangemeld als vrijwilliger bij Le Champion. M’n zoon was de deur uit en ook m’n dochter ging op zichzelf wonen. Ik wilde even iets leuks voor mezelf gaan doen. In het Parool zag ik een advertentie van Le Champion. Daar heb ik op gereageerd. Het scheelde niet veel of mijn bijdrage was beperkt gebleven tot één dag. M’n eerste evenement was de Egmond Halve Marathon. Ik meldde me keurig, maar er was eigenlijk niemand die me kon vertellen wat ik kon gaan doen. Ik werd van hot naar her gestuurd. (Lacht.) Tegen de derde persoon naar wie ik was doorverwezen, zei ik: “Als u ook geen taak voor me heeft, ga ik weer naar huis.” Ik had een fulltime baan, ik had genoeg te doen. Die man zei toen heel attent: “Ik ga m’n best doen om wat leuks te zoeken.” Daar slaagde hij in en inmiddels ben ik alweer 25 jaar werkzaam voor Le Champion. In het begin heb ik alles gedaan, ik wilde overal van proeven. Tot Cees Lansbergen mij vroeg voor het meldpunt voor medewerkers. Bij het meldpunt ben ik bij zo’n vijftien evenementen per jaar te vinden, de laatste keer bij de Runner’s World Zandvoort Circuit Run.
De medewerkers van Le Champion melden zich bij ons, krijgen een shirtje, wat informatie en een lunchpakket mee. Omdat iedereen er langskomt, ken ik een heleboel mensen en zij kennen mij. Dat blijft toch het mooie van dit werk; dat je het met z’n allen doet. Na 25 jaar zie ik nog steeds veel van dezelfde mensen. We zijn samen oud geworden. Je zet het met z’n allen neer, daar haal ik voldoening uit. Je houdt er ook vriendschappen aan over. Een paar jaar geleden vroeg Frits Wouda op de laatste dag van de Alkmaar City Run by night of ik hem even kon helpen. Dat doet hij normaal gesproken nooit, dus ik liet meteen alles uit mijn handen vallen. Wat had die boef geregeld: ik mocht het startschot geven. Dat was een van de leukste momenten uit mijn 25 jaar bij Le Champion.’
